اصلا تعبیری به نام سینمای اسلامی درست است! سینمایی که زادگاهش غرب است و هزاران ایسم ردش می دوند! بزرگترین ایسمی که خیلی با سینما عجین شده، اومانیسم است! و چه جالب شهید مرتضی آوینی می گفت سینمای ما به تقلید از غرب افراد بزرگ می شوند! افراد! افراد مهم و بزرگ می شوند! و عده ای را بی منطق به سویشان می کشند!
سینمای جادویی! بله! عجب تعبیر جالبی...همان طور که در موازین اسلامی سحر و جادو منع شده! و جادو گری نیز یک کار شیطانی است! سینما هم به همین نسبت با این سحرش کار شیطانی می کند! مثلا فردی به نام مایکل جکسون که یک رقاص با نوع رقص مکانیکی است، وقتی وارد فرودگاه توکیو میشه! چندین دختر و پسر ژاپنی خود را به خاطر او می کشند!!!! این جادو نیست! و چه می شود که به مایکل جکسون حتی مدال افتخار می دهند!
سینما در پی اسطوره سازی است! افراد را بزرگ می کند! اینقدر با افکار بازی کرده اند که من و شما به راحتی می توانیم اسم 20-30 بازیگر را به راحتی نام ببریم! یعنی این افراد را در افکار ما بزرگ و شاخص نشان داده شده اند! شما فیلمی مثل هری پاتر را می بینید که سراسر کفر است! همه اتفاقات و مبدا همه تحول ها انسان است! الهه ها هستند! جایی اصلا برای خدا نیست! خدا در سینما گم است!
در صدا و سیمای هم، همین طور است! تا یک فیلم یه کمی گل می کند! بازیگران به هر دلیلی بزرگ می شوند! این بازیگران سریع روی همه مجلات زرد، ردپایشان پیدا می شود! و عده ای هم در همین دنیای نت سریع به افتتاح بلاگ می کند و خود را دوستداران وی می نامند!
سوال باقی می ماند که آیا سینما را می شود اسلامی کرد؟ البته این اشتباه رخ ندهد که اسلامی کردن سینما فقط با رعایت حجاب و این چیزا درست می شود! نه...البته این هم دخیل
نوشته شده توسط : محسن اردستانی رستمی
لیست کل یادداشت های این وبلاگ
